103. Rocznica – Narodowe Święto Niepodległości Polski

Oj­czy­zna moja – to ta zie­mia dro­ga,

Gdziem uj­rzał słoń­ce i gdziem po­znał Boga,

Gdzie oj­ciec, bra­cia i gdzie mat­ka miła

W pol­skiej mnie mo­wie pa­cie­rza uczy­ła.

Oj­czy­zna moja – to wio­ski i mia­sta,

Wśród pól le­chic­kich sa­dzo­ne od Pia­sta;

To rze­ki, lasy, kwiet­ne niwy, łąki,

Gdzie pieśń na­dziei śpie­wa­ją skow­ron­ki.

Oj­czy­zna moja – to pra­oj­ców sła­wa,

Szczer­biec Chro­bre­go, ce­cor­ska bu­ła­wa,

To duch ry­cer­ski, szla­chet­ny a mę­ski,

To na­sze wiel­kie zwy­cię­stwa i klę­ski.

Oj­czy­zna moja – to te ci­che pola,

Któ­re od wie­ków zdep­ta­ła nie­wo­la,

To te kur­ha­ny, te smęt­ne mo­gi­ły –

Co jej swo­bo­dy obroń­ców przy­kry­ły.

Oj­czy­zna moja – to ten duch na­ro­du,

Co żyje cu­dem wśród gło­du i chło­du,

To ta na­dzie­ja, co się w ser­cach kwie­ci,

Pra­cą u oj­ców, a piosn­ką u dzie­ci!

Maria Konopnicka